Dişime Radyo Kaçtı Ya da Dişimde Radyo Var

Dişime Radyo Kaçtı 

 Ya da 

 Dişimde Radyo Var

Gold filling: Altın kaplama

Enomel: diş minesi

Rectifier crystol: alıcı dolgu maddesi

Nerve filoments: sinir iplikçikleri

Dental pulp: diş özü

Maxillary or mandibular nevre: diş siniri

Bazı nadir durumlarda insanların azı dişlerindeki dolgular radyo dalgalarını algılayabiliyor. Herhangi dalgasal akımın AM radyo dalgalarını yakalayabilmesi olanaklıdır. Azıcık aşınmış metal dolguların ya da elektrolitik bağlantının bile böyle bir olanağı vardır. Bu sistem set kristal ile çalışan radyo alıcısından çok da farklı değildir. Tekrarlamak gerekirse, metal diş dolgularının böyle bir işlevi olabiliyor. Tek sorun sadece son derece olasılık dışı olmasıdır. Ama eğer verici istasyona kısa bir mesafede bulunuyorsanız ve gezegenlerde bir ipe dizilmiş boncuklar gibi aynı sıraya dizilmişlerse… 1920’lerin başından itibaren bu olguyla ilgili söylentiler var.

John Smith

1961’de ön dişlerinden biri çürümüş ve oyulmuş. Böylelikle dişine, diş köküne pirinç telle tutturulmuş bir dolgu  yerleştirilmiş. Bundan sonra Bay Smith açık havada gezerken sıklıkla kafasının içinde çoğu o dönemin rağbet gören şarkıları olan müzik sesleri duymaya başlamış. Bay Smith müziği yumuşak fakat belirgin olarak tanımlıyormuş. Eğer iddia ettiği gibi radyoyu duyabiliyor olsa bile, sunucunun sesini ve reklamları hiç duymamış ve hangi radyo olduğunu da tanımlayamıyormuş. Bir iki yıl sonra Bay Smith yeni bir dişçiye gidince, dişine kablosuz bir dolgu yerleştirilmiş ve müzik sesi kesilmiş.

Jane Smith

1947 yılında Cleveland’dan Rhode Island’a trenle giderken, kafasında radyo sesleri duymuş. Bu deneyimi 10 dakika sürmüş. Hangi radyo kanalını dinlediğini anlayamamış ama reklamları ve sunucunun sesini duyduğunu hatırlıyormuş. O sıralar dişlerinde gümüş dolguları varmış. 






                                                                                                    Derleyen ve Çeviren: Evrim Baştuğ

PEDALLI RADYO

PEDALLI RADYO

1907 yılında Alfred Traeger Avustralya’da çiftçilik yaparken, evleri ile evlerinden yaklaşık 50 metre uzakta olan ambarları arasında bir telefon hattı kurarak ailesini şaşırttı. Elinde uzmanlık gerektiren hiçbir donanımı yoktu. Traeger telefonun mıknatıslarını pervanenin çatal dişlerinden, diyaframını tütün tabakasının teneke kapağından, ve karbon taneciklerini de mutfak kuzinesindeki kömürlerden imal etmişti. Böylelikle ailesi onu elektrik mühendisi olması için okula göndermeye karar verdi. Henüz 20 yaşına gelmeden Traeger bir verici imal etti ve Mors alfabesiyle mesaj göndermeye başladı.

Amerika’da olduğu gibi Avustralya’da da radyo 1920’lerde sıçrama yaptı. Yalnız kitlelere ulaşmak çok zor oluyordu. Avustralya çok geniş bir alana yayılmıştı. Yüzölçümü Amerika’nın beşte dördüydü ve bütün kıta tek bir ülkeye aitti; Avustral’yaya. Nüfusun %85’i çoğunlukla doğu ve güney sahil şeridindeki kırsal kesimlerde yaşıyordu. Böylece radyo yaygınlaştıkça, çözüm olarak taşradaki kırsal yalnızlığı açığa çıkarmış oldu. Kıtanın iç kesimlerindeki kırsal alanların yerlilerinin beş tüplü karmaşık radyoları almaya maddi güce elvermiyordu. Eğer satın alabilselerdi bile çoğunlukla dalgalı akım kullanamıyorlardı (hatlar döşenmiş olsa bile).

Böylelikle Alfred pedallı telsiz radyoyu keşfetti. 1927’den sonra pedallı telsiz radyoyu iyice geliştirdi. Kullanıcılar sadece pedalları çeviriyor, üretece güç gitmesini sağlıyordu. Bu açık arazideki çiftlikler, şehirden uzak alanlarda görev yapan istasyonlar ve hatta Avustralya’nın yerli toplulukları için, gerçekten büyük bir yenilikti. Yerli topluluklar bunlara “Orman Şebekesi” diyorlardı ve pedallı radyolar çabucak merkezden uzak alanlarında ve kıtanın kuzey bölümünde kalan alanların da yayıldı.








                                                                                                                               Derleyen ve Çeviren: Evrim Baştuğ

KİTAP ÖDÜLLÜ YARIŞMA!!!!

BU RESİMDE GÖRDÜĞÜNÜZ ŞEY NEDİR?

Bu resimdeki "şey" nedir? 
Bilmemeniz doğal. Ancak varsayımda bulunabilirsiniz.
"Bu siteye katılın" butonunu tıklayıp siteye katılın. Aşağıya yorum olarak resimdeki "şey"in ne olduğu hakkındaki düşüncelerinizi kaydedin. Siteye katılıp doğru yanıtı veren ilk okurumuza "1924 Dünya tarihinin İlk Radyo Oyunları" adlı kitabı armağan edeceğiz.
Yarışmamız 5 Nisan günü saat 15.00'te sonuçlanacaktır.

ŞİİR: Sıkı Radyo

Sıkı Radyo

Charles Bukowski

İngilizce’den çeviren: Evrim Baştuğ

Olaylar Koronado Caddesinde ikinci kattaki evimde gelişti

O zamanlar hep kafa kıyak gezerdim

Ve radyoyu da hep pencereden fırlatırdım

Çalarken hem de ve tabi ki o da

Pencerenin camını kırardı

Ve sonra radyo orda çatıda tünerdi

Hala çalarak

Ve ben de kadınıma derdim ki

“Ah! Ne muhteşem radyo”

Ertesi sabah pencereyi

Menteşelerinden sökerdim

Ve sokağın sonundaki

Camcıya götürürdüm

başka cam taksın diye

O radyoyu pencereden fırlatmaya devam ettim

Kafam kıyak olduğu zamanlarda

Ve o da orda çatıda tünerdi

Hala çalarak

Sihirli radyo

Sıkı radyo

Ve her sabah pencereyi

Camcıya götürürdüm gerisin geri

Hatırlamıyorum tam olarak nasıl sona ermişti

Gerçi tek hatırladığım

Sonunda oradan taşındığımız

Alt katta oturan bir kadın vardı, bahçede mayosuyla

çiçek ekerdi

O kadın  malayla köklerini düzeltirdi çiçeklerin

Ve kıçını havaya dikerdi

Ve ben de pencereye tünerdim

Ve güneşin bu manzara üzerinde parlamasını izlerdim

Müzik çalarken.

ŞİİR: Radyo

Radyo

Charles Bukowski

İngilizce’den çeviren: Mustafa Ziyalan

acayip gözler kafamda

ödleğim ben soytarı palyaço

bir lokantalar rehberi açılır kapanır bir kültürel takvim

alabileceğimi söyleyen bir adamı dinliyorum

burda değilim bugün

lokantalar rehberi açılır kapanır kültürel takvim istemiyorum

tepelerde eski bir kulübe istediğim

kirası mirası olmayan

ölene değin yetecek yiyecek içecekle dolu

kafamda acayip gözler

alelacayip yollar yordamlar

zırnık şansım yok.

GİRİŞ: Ses ve Sessizlik sanatı

GİRİŞ

Ses ve Sessizlik sanatı

AKLINIZIN, RUHUNUZUN VE KALBİNİZİN HAYÂLÇALARI…

Radyo tiyatrosunun tek rakibi okumaktır. Radyo tiyatrosunun en fazla benzerlik gösterdiği sanat tiyatro değil, edebiyattır aslında. Çünkü insan radyoyu da yalnız başına dinler, kitabı da yalnız başına okur. Olup bitenler ne radyo alıcısının içinde, ne dinlemek ya da okumak eylemini yaptığınız uzamda, ne de satırların arasındadır. Her şey beyninizde, ruhunuzda sizde, yani bütün olarak öznel varlığınızın özel alanları içinde gerçekleşir. Okumak nispeten yetişkin bir edimdir. İnsanın varlığının temellerini oluşturan, duymak ve dinlemektir belki de. Öyküleri, masalları dinleyerek başlayan yaşamımız, tüm dinlediklerimizi hayal gücümüzde canlandırabildiğimiz ölçüde renkli ve zengindir. Okumak da belki de başkalarının anlattıkları hikâyeleri dinliyormuş gibi yapmak ve belki de aklımızın içinde kendi sesimizle var etmektir. Bu yüzden tek rakibi hem de en yakın kardeşi okumaktır, radyo sanatının. Bu yüzden her iyi okur, tat alır iyi bir radyo oyunundan…

Kitap: 1924 Dünya Tarihinin İlk Radyo Oyunları

Arka Kapak

1924, Radyo Oyunlarının tüm dünyada miladı olarak kabul edilir. Ülkemizde, özellikle bugünlerde, her geçen gün daha da önem kazanan bu türün ilk örnekleri ilk kez bir arada ve bir kitapta okuyucuyla buluşuyor. Sahne ve iletişim sanatları tarihinde büyük önem taşıyan üç başyapıt bu kitapta toplandı; Tehlike - Richard Hughes Deniz Depremi Pierre Cusy - Gabriel Germinet Sihirli Radyo - Hans Flesch 1924 yılında İngiltere, Fransa ve Almanya'da yayınlanan bu ilk Radyo Oyunlarının tekstleri, hem bu sanatın dünyada gelişim çizgisini görmemizi hem de üç ayrı kültürde radyo metninin temel kurallarının başlangıçta nasıl kurulduğunu karşılaştırmalı bir biçimde değerlendirmemizi sağlıyor. Dünya Radyo Oyunu tarihiyle ilgili Türkçe'deki ilk ve tek kaynak eser... KIVANÇ NALÇA GALATA YAYINLARI