RADYOMANİ

 Kokainoman

 eroinoman

 nikotinoman

 megaloman

 Filan var ya Hacıbaba,

 ben de elli beş yaşında bir radyomanım.

 Yani İlletimiz radyomani

 İnsanların seslerini dinliyorum,

 Dünyanın dört bucağından bana sesleniyorlar.

 Onlarla alakamız uzaktan,

 Yaptıkları işler umurumda değil

 Bunları nasıl anlattıklarına meraklıyım.

 Şarkılarını da seviyorum doğrusu

 Hangi dilde, hangi usulde olursa olsun,

 Yeryüzünün bütün şarkılarını.

 Fakat farkında mısınız?

 Şimdi hem şarkı söylüyorlar,

 Hacıbaba,

 Hem de gırtlak gırtlağa harbediyorlar yine.

 Nasıl harbettiklerini de bir anlatıyorlar hani,

 Sanırsın şarkı söylüyorlar aşka dair.

(NAZIM HİKMET RAN)

KİTAP ÖDÜLLÜ YARIŞMA!!!! 2

KİTAP ÖDÜLLÜ YARIŞMA!!!!

KİMDİR BU SESİN SAHİBİ?

AŞAĞIDAKİ LİNKİ TIKLAYIP DOSYAYI İNDİRİN DİNLEYİN…( 1,4 MB yani çok kısa bir kayıt) 

https://hotfile.com/dl/152027174/b4620ff/Kimdir_bu_sesin_sahibi.mp3.html

SESİN SAHİBİNİ TANIDINIZ MI?

TANIDIYSANIZ;

 "Bu siteye katılın" butonunu tıklayıp siteye katılın. Aşağıya yorum olarak bu sesin sahibinin kim olduğu hakkındaki düşüncelerinizi kaydedin. Siteye katılıp doğru yanıtı veren ilk okurumuza "1924 Dünya tarihinin İlk Radyo Oyunları" adlı kitabı armağan edeceğiz.

Yarışmamız 8 Nisan Pazar günü saat 15.00'te sonuçlanacaktır.

ŞİİR: Sıkı Radyo

Sıkı Radyo

Charles Bukowski

İngilizce’den çeviren: Evrim Baştuğ

Olaylar Koronado Caddesinde ikinci kattaki evimde gelişti

O zamanlar hep kafa kıyak gezerdim

Ve radyoyu da hep pencereden fırlatırdım

Çalarken hem de ve tabi ki o da

Pencerenin camını kırardı

Ve sonra radyo orda çatıda tünerdi

Hala çalarak

Ve ben de kadınıma derdim ki

“Ah! Ne muhteşem radyo”

Ertesi sabah pencereyi

Menteşelerinden sökerdim

Ve sokağın sonundaki

Camcıya götürürdüm

başka cam taksın diye

O radyoyu pencereden fırlatmaya devam ettim

Kafam kıyak olduğu zamanlarda

Ve o da orda çatıda tünerdi

Hala çalarak

Sihirli radyo

Sıkı radyo

Ve her sabah pencereyi

Camcıya götürürdüm gerisin geri

Hatırlamıyorum tam olarak nasıl sona ermişti

Gerçi tek hatırladığım

Sonunda oradan taşındığımız

Alt katta oturan bir kadın vardı, bahçede mayosuyla

çiçek ekerdi

O kadın  malayla köklerini düzeltirdi çiçeklerin

Ve kıçını havaya dikerdi

Ve ben de pencereye tünerdim

Ve güneşin bu manzara üzerinde parlamasını izlerdim

Müzik çalarken.

ŞİİR: Radyo

Radyo

Charles Bukowski

İngilizce’den çeviren: Mustafa Ziyalan

acayip gözler kafamda

ödleğim ben soytarı palyaço

bir lokantalar rehberi açılır kapanır bir kültürel takvim

alabileceğimi söyleyen bir adamı dinliyorum

burda değilim bugün

lokantalar rehberi açılır kapanır kültürel takvim istemiyorum

tepelerde eski bir kulübe istediğim

kirası mirası olmayan

ölene değin yetecek yiyecek içecekle dolu

kafamda acayip gözler

alelacayip yollar yordamlar

zırnık şansım yok.